A bitter fact of Thailand

[[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_original”,”fid”:”1231″,”attributes”:{“class”:”media-image”,”height”:”225″,”style”:”float: left; margin-top: 4px; margin-bottom: 4px; margin-left: 8px; margin-right: 8px;”,”typeof”:”foaf:Image”,”width”:”300″}}]]HIV+……I cant say anything about it and just I am so suffered by the this reality about Thailand.I love this beautiful country and this great and frindly people ,but I cant ignor this fact that in this great and old country there is a bittle fact which is HIV.yes it is true that I think biggest problem in Thailand is HIV and AIDS and what we can do for ?

A bitter fact of Thailand

[[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_original”,”fid”:”1231″,”attributes”:{“alt”:””,”class”:”media-image”,”height”:”225″,”style”:”float: left; margin-top: 4px; margin-bottom: 4px; margin-left: 8px; margin-right: 8px;”,”typeof”:”foaf:Image”,”width”:”300″}}]]HIV+……I cant say anything about it and just I am so suffered by the this reality about Thailand.I love this beautiful country and this great and frindly people ,but I cant ignor this fact that in this great and old country there is a bittle fact which is HIV.yes it is true that I think biggest problem in Thailand is HIV and AIDS and what we can do for ?how it can be controled when sex is one of magor attraction for tourist and people in Thailand.till now just I was in country side and on the road and busy with wonderful places and in fact I was out of this univers and flying in paradise and wonderful nature of Thailand and just living with people in out of cities and country side and out of jam ,but reality is different and fact of Thailand is something else.more than one milion infected by Aids and carrying HIV with themself and 9 person die per hour and more than 500 person is getting HIV per day ,one person per 50 of Thai people has HIV and this rate is going to be one per 10 in early future and even by this frightening rate sex is very attractive and ….too many massage center and almost all of them offer extera!!! service after massage and lady boys and sex workers are speread all the country and specially touristi places.I am wondering ..not only wondering so I am so sad.from when which I arrived to Thailand I faced with this reality that in Thailand wemen and their attraction which is sex is magor attraction and they proud of having beautiful and sexy wemen and what they have to offer!!!! to people. I have not been in Pattaya and I am going to go there which is very famuse just for prastituation and its sex workers.too young girls who are offered to tourist with very low price.just I am going there to see from close (just see not experiance!!!)and see how it is.

I am sad ,…too sad .it isnt a jok 9 die per hour by AIDS..just imagin and you have to see them how they are and what they have to do to live a little bit more and no way except waiting for die on the bed and getting weak and weak hour by hour.I am crying now …too sad.they have wonderful nature but Bangkok is famuse for its night life and its sex shows.when you walk at night in Patpoing you see many many places whit naked wemen around and every minute atleast 3-4 person run to you to offer you having see sex show or ping pong show or …..sorry I cant tel you more about.

When some tourist gather around and talking about their story in Thailand offering sex from massagors is a point to lagh and there is many many stories about.I dont forget when I was on the road and I slept on a public place ,people when found that I am going to go Bangkok they told me ..”hey Thailand ..beautiful wemen …Bangkok ..sex show and …..”it is true that this way of living has this way of die and it will bring this matter with itself…more than 1000000 infected by AIDS.and what happen with the people who are infected by HIV..they are unaccepted with their family and nowhere to go and nothing to do and ….so sad. befor I came Thailand for sure I heared alot about this matter in Thailand and unfortunatly it made bad effect in my mind and for few days I tried alot to clean my mind from this thought and after visiting its amasing nature and people my mind became complatly clean but it was not reality,I saw reality during 2 days staying with AIDS patients in Wat Pranam Baht Nam in Lopburi which is a temple looking after AIDS patients.it is their address and you can have a look directly to their website and see what I am talking about : www.aidstemple.th.org .

I came here to plant tres for AIDS patients to make a small hope for them and when I came here I found that there is another place which is for childrens who are infected by HIV and they have nowhere to stay and they become orphan due to their parents die by aids and their relatives didnt accept them and also they are carrying HIV with themself.for sure they are not happy and they dont lagh as a normal children do.

I heared about this place from Rick and he asked me to come here and plant tree for them,thank you Rick to offered me this job.ok I came here and directly I went to the place and the Dr.Alongkot Dikkapanyo who is a monk and almost the magor person in this project was not there ,so I had planty of time to have a look around and visit patients and also the life museum and a pil of bones and ashes bags which where placed around a statue of Budha due to even their family didnt like to keep their ashes and their bones.

I went to the hospital ,it was a salon whith many beds of silence almost dead bodies on them.have a look around.nobody talk and just they were looking deeply and full of pity and wish.it was last point and people who are in last stage of illness are brought here to wait for die silencly,but atleas in peace.thanks people who are working there to give them atleast peace and kindnessa and love ,it is just what they can do for them and nothing more can be done….silenc bodies looking at me as a stranger who is full of wonder. they use to be looked and just they give back a not finished look to me.some of them even has no more power to look and just lie on bed on back and most of them has no muscles in their body and just bone and skin with very deep eyes and skini face.one of them is a little bit more stronger than the others and I decide to talk with him.36 years old guy infected 3 years ago from a lady boy.he talked defficult and his voice was very weak and his body weak as well.when he found that I am cyclist he started to talk about his cycling which he had done befor in Camobia and Vietnam with a big group for a while.100km cycling per day.”you have a cycling shows?

It is defficult cycling with sandals….Cambodia is beautiful…dont go Vietnam .it is very dangerous….I used to cycle everyday….your muscles should be very strong….I wanna start runing when I become better and ….”he was telling to me and I was wondering and also happy that he has hope to become more stronger and run.

He was for a long time in the same stage and just I hope he become better.he was intrested to my sandals and his eyes shows that he like them.I told him ok if you like them I can give you and he was happy,he told “when I become better I have no shows for running and I can run with them and looking at sandals”I have no shows and just I have cycling shows and those sandals ..but just I told myself “hey guy ..GOD has gifted you a peir of strong legs which are turning weels of 50kg bicycle around the world.they dont need sandals ,they can do everything even without shows,dont kill a hope and just give them him….ok I will give you sandals ,I dont need them …”just I hope one day he can wear the shows and atleast walk with them,it will means that he is getting better.just you have to be in that situation to feel that what I am talking about,just you have to see those silence dead bodies.

After that I saw the life museum which is some bodies which is gifted from their owners befor die to keep in the place and show them to people to see what is going on around them.the bodies are dried and standed around a salon and they all has a paper attached which show audiences who it was and what was her or his job and how it became infected.

Panida Lumral…1 year and 3 month and 21 days from mother.

Mrs…….36 years ..sex worker ..from having sex Mr

Sermsak Amnuaywit…35 years….singer.sex worker ( lady boy)..from hemosexual relation. and many many more almost they all were infected from sexual relation

and some of them from using niddle of positive person.visiting painted body of a sexworker which is now just a a couple bones wich is covered with a painted skin and a funny life behind…yes a life full of fun and joy and it is the last point of that joy.a small colorful flower in a chess of a lady and it is easy to imagin how she was proud of that tatto in her body and now just a deep though behind of that tatto and that beautiful body and dirty life.I cried for myself ,for being human and living in this dirty world.even for a moments I hated of myself as a human being.

And just few km away from this place when you are walking in Patpoing street,many many sound in your ears …sex show …ping pong show..just have a look ,if you like stay and no pay ,just have a drink.beer just 60.and young people who are offering you to see what they are bringing you and naked wemen turning around in open door places to attract passerbys to get inside and sel them drink and sex.many many lady boys who are offering sex and even free sex !!!! lady boys in Thailand are very populated and also very famuse and one of most dangerous ways to spread HIV is having relation with them and many people are intrested to have them and …thats way Thailand has more than one milion infected by AIDS. and childrens .what is going on with them.they are infected from their mothers and positive ,they are not in bad situation like people who are infected directly and they have chance to live about 10-15 years and it means that they wont live more than 15 years.what is their sin?they have done nothing and just they have to live.it is their right.most of them who are in that place has no family and their parents died both by AIDS and relatives dost like to keep them and they are orphans who are posetive in HIV.when they were digging whole for trees it was like that they are digging whole as a grave for themself..they are not happy…how they can be happy when they have to die ,when they have no chance to live like a normal person and specially when they did nothing for this situation.too sad whatching those childrens.I cant continue this article …..I am too sad

26 June 2007

واقعيت تلخ در مورد تايلند

توضیح: جهت جلوگیری از ف..لترینگ در این متن به جای کلمه سکس از س… استفاده شده است

ايدز… چيزي در مورد آن نمي‌توان گفت،‌ جز اينکه از اين واقعيت بسيار دردناک تايلند عجيب ناراحت و عصبي‌ام. اين کشور زيبا را با اين مردمان مهربان بسيار دوست دارم، اما واقعيتي که نمي توان در مورد اين کشور بزرگ و قديمي کتمان کرد، مساله ايدز مي‌باشد. فکر مي‌کنم بزرگترين مشکل تايلند، ايدز ‌باشد و چه مي‌توان براي آن انجام داد؟ چه مي توان انجام داد، وقتي يکي از بزرگترين جذابيت‌هاي اين کشور براي توريست و مردمانش س.. مي‌باشد. تا به حال يا در اطراف شهر بودم يا در جاده و با مکان‌هاي فوق‌العاده اين منطقه مشغول بودم، در واقع در فضايي خارج از اين دنيا در بهشت زيباي طبيعت تايلند به گشت و گذار مشغول بودم و با مردم آن مناطق سروکار داشتم ولي واقعيت تايلند چيز ديگريست. بيشتر از يک‌ميليون آلوده ايدز که حامل اين بيماري مي باشند، نه نفري که در هر ساعت مي ميرند و بيشتر از پانصد نفري که هرروزه به اين بيماري مبتلا مي‌شوند… در تايلند از هر پنجاه نفر يک نفر آلوده به اين ويروس مي‌باشد و در آينده‌اي نزديک با اين روند وحشتناک روبه رشد س… در اين کشور اين ميزان به يک نفر از هر ده نفر خواهد رسيد.

مراکز بسياري که شما را به س… ترغيب مي‌کنند و بسياري افراد که در اين‌زمينه کار مي‌کنند و به‌عنوان کارگر يا فعال س..ي شناخته مي‌شوند و در همه مناطق و به‌طور خاص در مناطق توريستي پراکنده‌اند. نگرانم و غمگين. از وقتي وارد تايلند شدم و متوجه اين جريانات و اينکه زنان تايلندي و جذابيت آنها ـ س… ـ بالاترين ارزش آنها شناخته مي‌شود و از اينکه زناني زيبا و س…ي داشته باشند، چه اندازه به‌خودشان مغرورند عصبي‌ام. تا به‌حال در پاتايا نبوده‌ام و دارم به آن سمت مي روم، مکاني که شهرت آن به واسطه روسپي‌ها و فعالان س…ي آن مي باشد. دختراني با سنين بسيار پايين که در مقابل بهاي بسيار پاييني به توريست‌ها پيشنهاد مي‌شوند. به آنجا مي روم که از نزديک همه چيز را ببينم(تنها ببينم نه اينکه تجربه کنم).

خيلي ناراحتم، خيلي … مردن نه نفر در هر ساعت مساله پيش‌پاافتاده‌اي نيست. تنها بايد ببينيدشان که چه حال و روزي دارند و چه‌گونه با مرگ دست به گريبانند و دايم، ساعت به ساعت، ضعيف و ضعيف‌تر مي‌شوند و چه دردناک بر تخت افتاده انتظار مرگ را مي‌کشند. تايلند طبيعت بسيار بسيار زيبايي دارد،‌ اما شهرت بانکوک به‌واسطه شب‌هايش و نمايش‌هاي س…ي‌اش مي‌باشد. شب‌ها وقتي در پات پواينگ قدم مي‌زني همه جا زنان لخت را مي‌بيني و هر لحظه چندين نفر که تو را به نمايش‌هاي آنچناني دعوت مي‌کنند… متاسفانه بيشتر از اين نمي‌توان اين واقعيت را تشريح کرد. يادم نمي‌رود وقتي در جاده بودم و جايي خوابيده بودم، بيدار که شدم و اطرافيان دانستند به سمت بانکوک مي‌روم همه گفتند : “هي تايلند … زنان زيبا.. بانکوک.. نمايش‌هاي س…ي …”

چنين مسيري در زندگي، مسير مرگ است و خب بيش از يک ميليون آلوده را هم به‌دنبال دارد. چه بر سر افراد ايدزي مي‌آيد؟ اين افراد حتي از طرف خانواده خودشان هم پذيرفته نمي‌شوند، هيچ جايگاهي ندارند و هيچ کاري نمي توانند انجام دهند. قبلا از آمدن به تايلند چنين چيزهايي را شنيده بودم و بسيار سعي کردم تا ذهنم را از اين مسايل پاک کنم و تاثير منفي آنها را از ذهنم بزدايم، وقتي با اين طبيعت زيبا و مردم مهربان روبه رو شدم، آن مسايل کامل از ذهنم رفت، ولي خب اين واقعيت ماجرا نبود، اصل واقعه را من در طول دو روزي که با بيماران ايدزي گذراندم لمس کردم، “وت پرانام بت نام” ، معبديست در “لاپبري” که به مراقبت از اين بيماران مي پردازند و براي اطلاعات جامع مي‌توانيد به آدرس آنها www.aidstemple.th.org

مراجعه فرماييد.

با هدف کاشت درخت به اينجا آمدم، شايد اميدي را در اين بيماران بارور کنم، مکان ديگري در اينجا مختص کودکان وجود دارند، کودکان آلوده به اين بيماري و آنهايي که پدر و مادرشان را به دليل بيماري ايدز از دست داده‌اند و افراد فاميل هم آنها را قبول نکرده‌اند، کودکاني که حامل اين ويروس مي باشند، مسلما قادر به شادي، مانند بچه‌هاي نرمال نيستند. در مورد اين مکان از ريک شنيده بودم، از من خواسته بود به اينجا بيايم و درختي بکارم، بسيار سپاسگزارم که چنين پيشنهادي را به من داد. به اين مکان که آمدم سراغ دکتر “النگ کت ديکاپانيو” را گرفتم، راهبي که مديريت اين پروژه را برعهده دارد، در آن زمان نبودند و من وقت کافي پيدا کردم که نگاهي به اطراف بياندازم، بيماران را ببينم و موزه را و بسته‌هاي خاکستر استخوان‌هاي افراد ايدزي در کنار مجسمه بودا، افرادي که فاميل‌هايشان، حتي علاقه‌اي به نگهداري خاکستر آنها نداشتند.

به بيمارستان رفتم، جايي که بدن‌هاي به‌مانند مرده‌اي روي تخت‌ها افتاده بود، بدون هيچ کلامي، تنها نگاهي عميق و پر از افسوس. افرادي که هيچ اميدي به آنها نيست و آخرين لحظات زندگي را مي‌گذرانند به اينجا آورده مي شوند تا منتظر مرگ ساکت و بي‌صدايشان بمانند. خدا به افرادي که در اين مکان کار مي‌کنند خير دهد که در چنين شرايطي باعث آرامش اين افراد مي‌شوند، به آنها عشق و مهرباني هديه مي‌دهند و اين‌ها تنها کاريست که مي‌توان براي اين افراد انجام داد. بدن‌هاي ساکت و ساکن به من به چشم غريبه اي متعجب مي‌نگريستند، نگاهي بي انتها، بعضي که ديگر حال نگاه‌کردن هم برايشان نمانده بود و به پشت خوابيده بودند و بدون عضله، تنها پوست و استخواني از آنها باقي مانده بود، چشمان گودرفته و صورتي پوست و استخواني. يکي از آنها که سي و شش ساله بود و اندکي از بقيه قوي‌تر، سه‌سال پيش آلوده شده بود و تصميم گرفتم با او صحبت کنم. به‌سختي صحبت مي‌کرد و صداش بسيار ضعيف بود و هم‌چنين بدنش. وقتي متوجه شد دوچرخه‌سوارم، از دوچرخه سواريهاش خودش گفت که با يک گروه بزرگ به کامبوج و وييتنام رفته بودند و روزي صد کيلومتر را رکاب مي‌زدند.” کفش دوچرخه‌سواري داري؟ رکاب‌زدن با صندل سخته… کامبوج بسيار زيباست، ويتنام نرو، خيلي خطرناکه، عادت داشتم هرجايي دوچرخه‌سواري کنم، عضلاتت بايد خيلي قوي باشه، وقتي خوب بشم، شروع به دويدن مي‌کنم” او حرف مي‌زد و من نگران بودم و از اينکه هنوز اميد دارد که قوي‌تر شود و بدود، خوشحال بودم. صندل‌هاي من جذبش کرده بود و چشمانش نشان مي‌داد که دوست داره آنها را داشته باشه. گفتم حالا که اينها را دوست داري، مي‌دهم به شما و بسيار خوشحال شد و گفت : وقتي بهتر بشوم، کفشي براي دويدن ندارم و با اين‌ها مي توانم بدوم و نگاهش به صندل‌ها بود. کفش ديگه‌اي نداشتم، يک جفت صندل و يک جفت کفش براي دوچرخه‌سواري، به خودم گفتم “هي پسر … خدا بهت پاهاي قويي هديه داده که باهاش داري دور دنيا را مي‌گردي، احتياجي به صندل نيست، بدون کفش هم مي‌شه، اميدي را از بين نبر” و صندل‌ها را بهش دادم. من به آنها احتياج ندارم، اميدوارم روزي آنها را بپوشد و حداقل با آنها راه برود، اميدوارم بهتر شود. تنها بايد در آن فضا باشيد که متوجه شويد در مورد آن بدن‌هايي که به سمت مرگي بي‌صدا مي روند، چه مي‌گويم.

به سمت موزه رفتم، جايي که بدن هايي به سفارش صاحبان آنها براي عبرت ديگران به يادگار گذاشته شده بود که لمس نمايند در اطرافشان چه مي‌گذرد. بدن‌هايي خشک که در اطراف سالن ايستاده‌اند و برگه‌اي که نشان مي‌دهد کي‌بوده و چه شغلي داشته و چرا به اين بيماري مبتلا شده است:

پانيدا لمرال … يک سال و سه ماه و بيست و يک روز، از مادر

خانم … سي‌و‌شش ساله … کارگر س… … به‌واسطه شغلش

آقاي سرمساک امنوي‌ويت … سي‌و‌پنج‌ ساله … خواننده و کارگر س… … ارتباط با هم‌جنس

بيشتر افراد از ارتباط س…ي آلوده شده‌اند و درصدي هم از اينکه آمپول فرد آلوده را استفاده کرده‌اند. ديدن بدن‌هاي نقاشي‌شده افرادي که در مراکز فحشا کار
مي‌کنند و الان به‌جز استخواني از آنها باقي نمانده است، زندگي‌هايي که با خوش‌گذراني پر شده است و عاقبت آن به کجاها که ختم نشده است. يک گل زيبا بر روي سينه خانمي و مي‌توان تصور نمود چه اندازه به زيبايي خودش مغرور بوده است، به تاتوي روي بدنش، و الان تنها حفره‌اي به‌جاي آن باقي مانده است. گريه افتادم براي خودم، براي اينکه از نوع بشر هستم و در چنين دنياي کثيفي زندگي مي‌کنم. براي لحظاتي از خودم به واسطه بشر بودنم نفرت پيدا کردم. تنها با چند کيلومتر فاصله از اين مکان، وقتي در “پت پواينگ” قدم مي زني، صدايي که دايم مي‌شنوي نمايش‌هاي س.. و … اگر نمي‌خواهيد بمانيد يا بپردازيد، تنها نوشيدنيي بنوشيد و زنان برهنه‌اي که در ورودي درها مي‌چرخند تا رهگذري را به خود جلب کنند و خود را بفروشند و س… و نوشيدني و اين‌چنين است که تايلند بيشتر از يک ميليون آلوده به ايدز دارد و بچه‌ها، آنها که از مادرشان آلوده مي شوند، آنها ده- پانزده سالي زنده مي‌مانند، بيشتر از پانزده سال زنده نمي‌مانند، گناهشان چيست؟ بسياري از افرادي که در اين مکان‌ها نگهداري مي شوند، نه خويشاوندي دارند و نه پدر مادري،‌ آنها قبلا به دليل ايدز مرده‌اند، بقيه فاميل هم هيچ علاقه‌اي به نگهداري آنها ندارند. وقتي در حال کندن چاله براي کاشت درخت بودند مثل اين بود که دارند قبر خود را مي‌کنند، آنها اصلا خوشحال نيستند و چگونه مي‌توان خوشحال بود، وقتي مرگ خود را شاهدي، وقتي هيچ شانسي نداري که به زندگي عادي مثل بقيه مردم برگردي، ديدن اين بچه‌ها خيلي دردناکه. ديگه نمي‌توانم به نوشتن ادامه بدهم… خيلي غمناکم.