Thamil
A few days have passed from when I arrived to Kathmandu and alsmost I did nothing,just I prefer to rest and recover myself,due to as I told I had a little bit could and I lost much enerjy and just I needed to rest and eat as well to give my body enerjy back to follow and have a good performance.withing this time I spent most of time with Saul who has a tato of tree in his arm.that is very nice to find a guy from different cultur and religion,but complatly the same and it is great chance for me.
Yesterday and also today weather was rainy and I couldnt go out ,just I went to Thai embassy to get the answer for my visa and I got nothing and just I have to wait to Kualalampur to see what will happen.if the answer was ok I will bike through Thailand to Cambodya and Vietnam and if not I have to see what can I do.it is really stupid that I have many problem with visa just due to I have Iranian passport.
Everybody has a really wrong picture of Iran in their mind and they think how is Iran ,just someone who already has traveled to Iran know that how it is peacful inside and how people are friendly.
Most defficult part of my trip is facing with some manner like that,and it can really ruin your prestige.everybody talk about human right but there is nothing inside except just speech and nothing more.I never ememner that in Pakistan and in Islamabad there is a park that forigner can put their camp free and they didnt let me to go inside due to I was from Iran.dosnt matter I desided to do this job and I will plant tree everywhere as I like ,I have to do .I have to overcome to this problems as well, due to I want to do.nothing can stop me ,maybe it take time but I will do.I dont let anything break me and make me disapointed.the earth is my land ,I has born in earth and I have to can to walk everywhere in my birth land and nothing can stop me.
There is a team of Iranian climber who are going to come Nepal and I like to plant tree with them here in Kathmandu or in some place in country side.
As I wrote befor I am in Thamil area in Kathmandu the place which is not frindly and pure for me.I was in many touristy places befor but here is completly comertial place and not old and pure.I dont feel good in center of Thamil,but just afew minout walking far from center of Thamil you can find very nice places which are really pure and you can see reality of Nepaly life style there and enjoy of walking around and see .
15 March 2007
تا میل
چند روز از رسیدن من به کاتماندو گذشته است وتقریبا هیچ کاری انجام نداده ام. من ترجیح می دهم استراحت کنم تا بدنم به حالت اولش باز گردد.همان طور که قبلا گفته بودم کمی سرما خوردم وبدنم انرژی زیادی از دست داد واحتیاج به استراحت کافی و خوردن غذای مناسب داشتم تا انرژی و توانایی سابق خود را به دست آورم.
من بیشتر وقتم را با سائول گذراندم ، که یک تاتو از درخت روی بازویش دارد . خیلی خوبه که یه نفر رو پیدا کنی با فرهنگ ومذهب متفاوت اما کاملا مشترک و این برای من شانس بزرگیه.
از دیروز اینجا بارون میاد و من نمی تونم بیرون برم بنا بر این برای گرفتن پاسخ ویزا به سفارت تایلند رفتم وبدون هیچ جوابی برگشتم. مجبورم تا رسیدن به کوالالمپورصبر کنم تا ببینم چی میشه؟ اگرجواب مثبت گرفتم ، تایلند را رکاب خواهم زد تا کامبوج و ویتنام. اگر نه مجبورم ببینم که چه کار می تونم انجام بدم؟ واقعا احمقانه است برای گرفتن ویزا با مشکلات زیادی روبرو میشم فقط به این دلیل که پاسپورت ایرانی دارم.
همه تصویر اشتباهی از ایران در ذهن خود دارند وبا خود فکر می کنندایران چه جوریه؟ و وقتی شخصی به ایران سفر می کنه می فهمه داخل ایران صلح و آرامش است ورفتار مردم چقدر دوستانه است.
مشکل ترین قسمت سفر من روبرو شدن بااین نوع طرز فکر است که واقعا وجهه ی تو رو خراب می کنه.
همه در مورد قوانین حقوق بشر صحبت می کنند اما در داخل آنجا فقط حرف است نه بیشتر.
هرگز فراموش نمی کنم در اسلام آباد پاکستان پارکی هست که اردو زدن در آن برای خارجی ها مجانی است ولی آنها اجازه ورود به من ندادند فقط به این دلیل که از ایران بودم. اهمیتی نداشت ،من تصمیم داشتم که این کار رو انجام بدم ، هرجایی دوست دارم یک درخت بکارم .باید به گونه ای این مشکلات رااز سر راهم برمیداشتم. هیج چیزی نمی تونست منو متوقف کنه شاید زمان می برد ولی انجامش می دادم. به هیچ چیزی نباید اجازه می دادم منو شکست بده وناامیدم کنه.
کره ی زمین سرزمین من است؛ من روی زمین متولد شده ام و میتوانم در همه جای زمینی که به دنیا آمده ام قدم بزنم و هیچ چیزی نمی تواند مرا ازحرکت بازدارد.
تیمی از کوهنوردان ایرانی به نپال خواهند آمد، من دوست دارم در کاتماندو یا حومه ، با اونها درخت بکارم.
همان طور که قبلا نوشته بودم درمحله ی تامیل در کاتماندو هستم، جایی که برای من محیط دوستانه و پاکی نداره. من قبلا در مکان های توریستی زیادی بوده ام اما اینجا کاملا تجاری و جدیده که خالص نیست و احساس خوبی نسبت به آن ندارم.فقط کافیه چند دقیقه قدم بزنید و از مرکز تامیل دور شوید تا به مکان های بسیار خوبی برسید که واقعا خالص هستند و سبک زندگی واقعی نپالی را آنجا ببینید و از قدم زدن وتماشای آنجا لذت ببرید.
